Nieuwsoverzicht

11 juni 2003

'Vroeger' herleeft op Eper Paardenvierdaagse


Twee koetsiers, een kaartlezer en een assistent zitten op de bok van een huifwagen en zijn op weg naar vijf bewoners van De Vijverhof in Epe. Samen met twintig zingende dames achterin vormen zij de passagiers op de eerste tocht van de Eper Paardenvierdaagse. Riek Dalhuizen (78) en Willy Sterken (80) uit Oene zitten naast elkaar en vertellen over de paarden die ze vroeger thuis hadden: 'Om melk te rijden of een buitenrit mee te maken, zoals nu.'

Koetsier Harry van Asselt uit Kootwijkerbroek ment Sjimmie (11), Stan (8) en Olliver (8), drie Tinkers die naast elkaar de huifkar trekken. De huifkar volgt een alternatieve route, omdat de grote wagen niet op de smalle paden van het parcours kan komen. 'Vroeger liepen de in Ierland gefokte paarden voor de scharensliep of de kar van een ketellapper,' vertelt hij, 'ze hebben een heel makkelijk temperament.'

Vol Overgave
Dat klopt. De zware paarden laten zich door de luid zingende vrouwen niet van de wijs brengen. Vol overgave zingen deze het lied:'Ik heb mijn wagen volgeladen, vol met oude wijven.' Kaartleester Janneke van Aalderen (23) en organisator Frieda van de Waal (41) voelen zich niet aangesproken of kennen de rest van het vers, waarin jonge meisjes mogen blijven.
De dames nemen via stichting De Zonnebloem deel aan de tocht die door vijf bedrijven wordt gesponsord en door stalhouder Jan Pannekoek (60) uit Emst op poten is gezet. Pannekoek: 'Die mensen stonden bij de intocht in Epe altijd langs de weg te zwaaien en te wuiven. Die kunnen we wel meenemen, dacht ik.' Hij spuit de vier bezwete paardenlijven met koud water af. Zojuist hebben ze het parcours voor de officële start in een marathonwagen uitgereden, om alles te controleren. Dat kwajongens daarna routebordjes verwijderen, waardoor tien à vijftien deelnemers bij de Belvedèreweg rechtuit reden in plaats van linksaf de bosweg naar de schaapskooi in, valt hem niet te verwijten. Met de gsm bij de hand kwam alles toch weer goed.

Mijlpaal
De hele middag starten ruiters en koetsiers opgewekt aan de 'mooiste en unieke paardenvierdaagse van Nederland', die dit jaar voor de tiende keer wordt verreden, een duizendste deelnemer, Frank Treuren uit Meerkerk, telt en Esther Bakker (36) uit Epe, die elke keer weer van de partij was. De amazone voelt zich een beetje jarig, als ze door de organisatoren wordt gefeliciteerd. De mijlpaal stimuleert haar nog meer, om ook in de toekomst geen enkele tocht te missen. De tienjarige ruin Janneman krijgt een schouderklopje en in een licht regenbuitje beginnen ze aan de tiende Eper Paardenvierdaagse: 'Op naar het 25-jarig jubileum.' De één start, de ander komt terug. De aparte paarden Mondea(part) en Laross(apart) rijden weg en dwergteckel Dribbel verdwijnt trillend in de voerbak van een rijtuig ('beetje éénkennig' volgens het vrouwtje), als Hans van de Kamp uit Kootwijkerbroek met zijn twee merries ('geheel ontspannen') terugkeert.

Jennifer van Poelgeest (7) laat de kaarten van haar moeder en zes ruiters afstempelen en hoopt dat haar vader vanavond lekkere spaghetti klaarmaakt. Maar als deze even later met een spoedopdracht naar een controlepost wegrijdt (een controleur is wegens familieomstandigheden verhinderd) ziet het er wat het eten betreft niet best uit.

De tiende paardenvierdaagse is begonnen met een record van 250 deelnemers en organisatoren verwachten dat de groei er nog niet uit is. De tocht door Epes luisterrijke natuur trekt elk jaar meer ruiters en koetsiers aan en de intocht door het dorpscentrum herinnert aan vervlogen tijden.

Bron: Gelders Dagblad