Nieuwsoverzicht

2 juni 1993

Paardenavondvierdaagse slaat aan in Epe


In het woordenboek komt het fenomeen ‘paardenavondvierdaagse’ nog niet voor. Meestal zijn die evenementen weggelegd voor wandelaars en fietsers. Maar sinds gisteren maakte Epe voor het eerst kennis met het initiatief van de rij- en menvereniging De Vrije Teugel. Een splinternieuwe loot aan de hippische tak. En voor zover bekend uniek in Nederland. De eerste (bescheiden) stap is gezet. De volgende schrede ziet organisator Simon Waardenburg (samen met Marian Faber) al voor zich: ,,Wat Nijmegen voor de wandelaars is en Assen voor de auto’s, kan Epe voor de paarden worden.”

De start van de avondvierdaagse is veelbelovend. Op de flanken van de Renderklippen draven paarden rustig rond. Dertig ruiters/amazones en vijftien aangespannen wagens hobbelen over de paden en lanen. Onwillekeurig herleven de tijden van de p.k.’s, de periode vóór de mechanisatie. Waarin de edele viervoeter elke dag een hoofdrol speelde. Bij de eerste Eper tocht over 15 kilometer voort het paard wéér de boventoon. Tot zichtbaar vermaak van de berijders, die ogen tekort komen om te genieten van de bossen rondom Epe. Bij een controle ter hoogte van de Norelbosweg worden de benen even gestrekt. Bovendien staat de organisatie gastvrij klaar met een drankje en een hapje. De pauze gaat gepaard met geplons en gespetter van de beesten, die hoge nood hebben. Het mag dan een windstille droge avond zijn, bij ‘controlepost twee’ is het dweilen met de kraan open. Het mag de pret niet drukken. Integendeel, iedereen is (zonder uitzondering) enthousiast over het initiatief.

Vooraan in de bonte stoet rijdt de koets van W. Wayen uit Nunspeet. Achter hem een flinke picknickmand en lurkend aan een glaasje Beerenburg is het leven zo slecht nog niet. ,,Het is schitterend, ik houd van de rust in de natuur. Daarom rijd ik al jaren paard.” Zijn ‘buurman’ komt uit Emst en rijdt solo: ,,Fantastisch, wat is er mooier op aard dan op de rug van ’n paard. Het is grandioos mooi. Ik fok al zo’n 25 jaar, ik zou zelf wel willen meewerken aan zo’n evenement”, neemt M.J. van Ommen even de tijd.

Spitsuur

Voor de meesten is zo’n trip gesneden koek, zo niet voor H. v.d. Pol uit Apeldoorn. ,,Het is de eerste keer dat ik zo’n tocht rijd. Ik heb een speciale mencursus gevolgd en nu durf ik het wel.” Ondertussen wordt het zowaar spitsuur op het anders zo stille plekje. Martie Meyer uit Ermelo steelt de show. Naast haar op de bok zit het hondje Whiskey, die alles maar over zich heen laat gaan. ,,Het hondje gaat altijd mee. Als ik de paarden pak, dan wordt ie al onrustig. Ik houd van dieren. Voor mij is zo’n tocht puur ontspanning. Bos is nooit saai, het is trouwens een afwisselende route.”

Eén van de jongste deelnemers is Annemieke van der Eijken (13) uit Oene. Op de pleisterplaats neemt ze er even het gemak van en stopt Farida een suikerklontje toe. ,,Het is hartstikke leuk. In het begin was het paard doodnerveus. Hij was al die drukte niet gewend. Maar nu is hij veel rustiger.”

Overheid

Ondertussen daalt de zon en wordt het donker in de bossen. De meesten zijn echter voor de schemering al bij de finish. De paardenruiken de stal en zetten nog een laatste sprintje in. De trailers bij manege De Rietberg staan al klaar. Vandaag leidt de tocht naar Soerel, morgen naar Tongeren en de slotdag (vrijdag) voert het peleton naar Schaveren. Vervolgens volgt de afsluitende (triomf-)tocht door de straten van Epe. Hoe de week ook zal verlopen, één zaak staat nu al vast: volgend jaar volgt de tweede editie. Al tempert Harry Vruggink, lid van de Vrije Teugel, het optimisme: ,,De overheid is zo vreselijk kritisch. Er zijn zoveel zaken verboden. Maar iedereen kent zijn regels op het paard. We zorgen heus niet voor overlast in de bossen. Wat kan een paard nu voor schade aanrichten. Dat is toch absurd. Dat is juist het mooie van onze sport, wij kennen geen vandalisme. Nu is de medewerking van landgoedeigenaren optimaal, we hopen dat het zo blijft.”

De kop is er af, de deelname is vooralsnog beperkt en komt vooral uit de gemeente Epe. Met een paar vreemde eenden in de bijt als uitzondering. Maar over een aantal jaren kon daar wel eens verandering in komen, meent Waardenburg: ,,We zijn klein begonnen, heel bewust. Maar het kon best eens uitgroeien tot een groot evenement.”

bron: Veluws dagblad